Onze jongste zoon is druk. Heel druk!

We zouden daar allerlei labeltjes aan kunnen plakken, maar is dat nodig?

De vraag is vooral: heeft hij er zelf last van? Want eerlijk is eerlijk, wij als ouders hebben er wel eens moeite mee dat hij altijd aan staat. Maar moeten we er wat mee omdat hij er zelf last van heeft of denken we dat we er wat mee moeten omdat wij er als ouders last van hebben? Hij is 8 jaar, dus het gesprek aangaan kan al heel goed.

En dat hebben we dus ook gedaan. Hij geeft aan dat hij er zelf geen last van heeft. De leerkrachten geven ook aan dat zijn werk en ontwikkeling op school er niet onder lijdt.

Tsja, hij zit niet vaak stil op school maar met staan naast zijn tafel of achter zijn tafel komt hij toch aan leren toe.
Hij mag dus ook van de leerkrachten bewegen tijdens de les om zich beter te kunnen concentreren. Super fijn!

Dus waar ligt in dit geval dan het 'probleem'? Juist, bij ons als ouders. Dus moeten we dan aan de slag met zijn gedrag? Nee, zeker niet! Maar wel met die van ons.

Hoe gaan wij hier mee om?

Soms is het gestuiter door huis best lastig, zeker als je zelf moe bent na bijvoorbeeld een lange werkdag. Maar tegelijkertijd is hij altijd vrolijk en super gezellig. Kortom, wij moeten zorgen dat wij als ouders er voor hem zijn.

Wij moeten dus leren omgaan met zijn gedrag, en niet andersom. Want hij is goed zoals hij is!

Daarom hebben wij ervoor gekozen om geen labeltje(s) te willen zoeken en te plakken.

Wel hebben we duidelijke afspraken gemaakt met hem. Wanneer hij door huis stuitert en even zijn ei kwijt moet,

dan weet hij nu zelf wat hij kan doen. Dat lukt heus niet altijd en ook niet voor 100% maar we zijn op de goede weg.
Zo geven wij hem ruimte om zichzelf te mogen zijn. Hij voelt zich gezien en gehoord en ook wij

vinden in deze duidelijkheid de rust waardoor we er beter mee om kunnen gaan.

En natuurlijk kijken we ook naar ons eigen gedrag. Hoe zijn wij zelf in huis?

Zijn wij heel druk met van alles en nog wat en wil hij met zijn gedrag ons eigenlijk iets duidelijk maken?

Wat kun je dus doen?

Ga in ieder geval het gesprek aan met je kind en probeer er achter te komen of je kind er zelf last van heeft.

Heeft hij of zij een vol en druk hoofd en vindt hij/zij dat vervelend, of juist helemaal niet? Hoe gaat het op school?

Wat zegt de leerkracht? Komt je kind wel of niet tot leren? Dit zijn allemaal belangrijke aspecten om na te gaan en te kijken of je actie moet ondernemen of niet. Als blijkt dat je kind er zelf geen problemen mee heeft en het gaat op school ook goed? Ga dan in gesprek met je kind om te kijken wat je samen kunt doen om meer rust in huis te krijgen.

Als jullie afspraken met elkaar gemaakt hebben, blijf dan consequent in wat jullie samen hebben afgesproken.

Zo creëer je duidelijkheid in wat er op dat moment van hem of haar wordt verwacht, en zo komt er automatisch ook

meer rust in huis.

Kijk daarnaast ook altijd naar hoe je zelf in huis bent. Ren je ook  altijd van hot naar her? Heb je de neiging om snel nog even nét dat ene te doen? Kortom, heb je geen rust in je kont? Kinderen spiegelen namelijk vaak hun ouders. Dus wil jouw kind met zijn gedrag eigenlijk tegen je zeggen: 'pak je rust en ga even zitten'? De boodschap die je aan hem of haar geeft; "hou op, rustig, wat ben je druk, kan namelijk ook een boodschap zijn voor jou. En als dat de boodschap is en jij wordt je daar bewust van, dan geeft je kind met zijn gedrag jou een cadeautje. Mooi toch?

Ieder kind is uniek. Wat bij het ene kind heel goed werkt, werkt bij het andere kind juist averechts.

Heeft je kind aangegeven behoefte aan rust en ontspanning in zijn lijf en hoofd te willen hebben?

Lukt het jullie niet om de rust met afspraken onderling te realiseren?

Schroom dan niet om contact op te nemen voor een vrijblijvend advies. Het is altijd fijn om handvatten te krijgen.

Wil je alleen even sparren over dit onderwerp? Ook dat is natuurlijk mogelijk.

E: info@tkomtgoedkindercoaching.nl

T: 0650827282