Kinderen zijn altijd loyaal aan beide ouders. Je bent immers 50% de ene ouder en 50% de andere ouder. Niet alleen door het DNA, maar een kind ontwikkelt zijn zelfbeeld als het ware door de ogen van de ander. In de meeste gevallen zijn dat de ouders, die op een bepaalde manier naar het kind kijken, het kind zien.

Als er moeilijkheden zijn tussen de ouders, dan zit een kind altijd tussen twee vuren in. Het voelt zich van binnenuit gedwongen om zaken die onverenigbaar lijken bij elkaar te krijgen. Bij ernstige loyaliteitsconflicten moet het ter overleving één kant uit zijn bewustzijn weduwen.  Deze kant gaat dan ondergronds (onbewust) doorwerken.

Voorbeeld:

Een kind van gescheiden ouders groeit op bij de moeder en krijgt steeds te horen waarom vader niet deugt. Dit kind moet, om het dagelijks leven draagbaar te maken, de visie van moeder aannemen en zal vader uiteindelijk opgeven.

Onbewust gaan ze wel hetzelfde gedrag vertonen (of zorgen dat het hen ook niet goed gaat) uit loyaliteit aan hem. Omgekeerd werkt dit natuurlijk ook zo.

Bewustwording van dit proces is de eerste stap in de goede richting.

Als je meer wilt weten of advies zou willen, neem dan gerust vrijblijvend contact met mij op.